“Bij stress gaat bij mij de wet van Murphy werken. Alles wat fout kan gaan, gaat ook fout”.
Volgende anekdote bewijst dat deze stelling van Esther Molenaar ook op mij van toepassing is.
Ooit werkte ik aan een verwarmingsketel. Ik maakte een fout en de installatie spoot zichzelf leeg in de klant zijn kelder. De elektronische regeling van het toestel werd beschadigd.
Ik moest de eigenaar melden dat zijn verwarming kapot was en niet onmiddellijk kon worden hersteld. Ze zouden een tijdje geen verwarming of warm water hebben.
Terwijl ik de rommel opruimde, die mijn stommiteit had gecreëerd, werd duidelijk dat ik veel te laat bij mijn volgende klant zou aankomen.
Onder dergelijke omstandigheden ben ik niet zo stressbestendig als ik zou willen.
Na ruimingswerken, schadebeperking en de nodige afspraken voor opvolging, stapte ik haastig en gestresseerd in mijn auto, op weg naar de volgende klant.
Toen ik mijn wagen startte, meldde die opeens een dringend gebrek aan motorolie…
Als technicus voor HVAC, koeling of verwarmingstoestellen zijn we regelmatig buiten onze comfortzone.
Dat heeft voordelen, want het biedt de kans om boven onze bestaande mogelijkheden uit te groeien.
Dat zag ik aanvankelijk niet in, want ik geloofde dat ons brein volmaakt was op jonge leeftijd: Hoe je ook probeert, hoe je je ook inspant, leert of studeert, je kunt de grenzen van je aangeboren verstandelijk vermogen niet verleggen.
Dat blijkt niet waar te zijn. Neurologen zijn het er ondertussen over eens, dat ons brein zich aanpast en verandert.
Ik ben een HVAC technicus (geen neuroloog 🙂 ) maar ik ondervond dat mijn brein groeit in lastige omstandigheden.
Als jong technicus suggereerde ik eens bij een meerdere, dat we de dienst-na-verkoop moesten bellen voor de reparatie van een wasmachine. Die man vond dat ik dat toestel beter zelf herstelde.
Wasmachines waren niet mijn specialiteit en ik dacht daartoe onbekwaam te zijn.
Mijn chef drong aan en hij was het type dat af en toe iemand ontsloeg om een voorbeeld te stellen.
🙂
Bleek dat ik toch wasmachines kon repareren.
😀
Ik leerde dat mijn mogelijkheden groter waren dan ik dacht. Onder druk leerde ik mijn grenzen verleggen. Ik groeide wanneer ik mij inspande om iets te begrijpen. Voor mij is dat een goede definitie van het woord ‘studeren’.
Gepronk van (meestal jonge) mensen, die beweren alles zonder inspanning te doorgronden, is misleidend en een uiting van een ‘fixed mindset’. Van geloof in ‘het volmaakte brein’.
Het breekt hen zuur op wanneer het leven een echte uitdaging heeft.
Ik geloof stellig dat mensen vaak te gemakkelijk hun poging staken om een nieuwe vaardigheid te verwerven, of om iets te doorgronden. Ze geloven, ten onrechte, dat ze er niet toe in staat zijn. Dat ze het niet in zich hebben.
Tenslotte groeide ik in de omgang met ‘moeilijke mensen’. Eén van mijn zwakke punten. Ik kreeg meer zelfvertrouwen toen ik inzag dat je ook dat kunt oefenen. Alweer een spier om te laten groeien.
Bovendien leerde ik, dat het verleidelijk is om te snel het label ‘moeilijk’ (of wat dan ook) op anderen te kleven.
Uit dit alles volgt de belangrijkste reden waarom ik mijn vak fantastisch vind: Het heeft mij de mogelijkheden van ‘persoonlijke ontwikkeling’ laten zien, en getoond dat een ‘het volmaakte brein’ een mythe is.
Ik heb gekampt met ontelbare moeilijkheden, die eerst onoverkomelijk leken, tot tranen toe frustreerden en die nu aanvoelen als een vanzelfsprekende vaardigheid. Als een talent.
Weinig andere beroepen dwingen je, als het onze, op de meest uiteenlopende manieren, uit je comfortzone. Net dat is, voor mij, altijd een bron van groei geweest. Vanaf het moment dat ik technicus begon te werken.
Volgende keer wanneer je jezelf in een moeilijke situatie bevindt, of te maken krijgt met een lastig persoonlijk contact: bedwing je emoties en besef dat het je kans is om te groeien.
Embrace the suck.
http://www.gezondheidsnet.nl/hersenen-en-geheugen/hoe-neuroplasticiteit-je-brein-vernieuwt
Als het onderwerp je interesseert, lees dan dit artikel van Derek Sivers. Hij legt het veel beter uit. Ik ben een grote fan van Sivers en van zijn blog.
Dit artikel is geïnspireerd door het boek ‘Mindset’ van Carol Dweck.
Andere gerelateerde Lectuur:
- The obstacle is the way (Ryan Holiday)
- Brain rules (John Medina)
- Baby brain rules (John Medina)
- So good they can’t ignore you (Cal Newport)